'Aankomen in Lourdes, dat doet iets met een mens'
Hartpatiënt André De Schrijver fietste 1.181 kilometer naar bedevaartsoord
Mooie getuigenis, gevonden op het Forum van Het Nieuwsblad.
GERAARDSBERGEN - Hartpatiënt André De Schrijver (64) werd het voorbije anderhalve jaar door pech achtervolgd. De man kwam alle tegenslagen echter vlot te boven, en uit dank trok hij nu op fietsbedevaart naar Lourdes.
Het zat André de laatste maanden niet mee. Tijdens een fietstocht werd hij aangereden door een vrachtwagen, hij kreeg last van hartritmestoornissen, onderging een hartoperatie, kreeg een boomzaag in zijn been en werd geopereerd aan zijn prostaat. Een vreselijk lijstje, maar André liet zich niet kennen.
'Eerst dacht ik: waarom doen die van hierboven mij dit allemaal aan! Maar al snel besefte ik dat het net omgekeerd was. Het was dankzij de hulp van hierboven dat ik nog leef', zegt André. 'En daarom besloot ik dat het na al die tegenslagen tijd was om op bedevaart te gaan naar Lourdes.'
André wilde naar het Zuid-Franse Mariaoord met de fiets, maar de dokter en de cardioloog raadden het hem af. 'Ik mag na mijn hartingreep wel nog fietsen, maar dan tegen een heel gezapig tempo en niet verder dan vijftig kilometer. En dus was de trip een probleem, want tussen Ophasselt en Lourdes liggen ruim duizend moeilijke kilometers, vaak langs eindeloos lange wegen.'
De hartpatiënt is gelukkig wel een geoefend wielertoerist, aangesloten bij WTC Palingrijders. 'En als ik al mijn afgelegde afstanden samentel, heb ik al zeker drie keer de wereld rondgefietst. Dit jaar bolde ik intussen vierduizend kilometer en reed ik Luik-Bastenaken-Luik voor fietstoeristen. Ik deed het kalm aan en voelde mij dan ook klaar voor de Lourdesreis.'
Voor aanvang van de trip stippelde André zijn route zorgvuldig uit en noteerde hij de te volgen weg van elke dagrit op een papiertje. Heel ouderwets dus, maar zonder gps of kaart peddelde de man zo zonder veel problemen dwars door Frankrijk. Pechvogel André bleef onderweg van verdere tegenslagen gespaard.
'Inderdaad, ik reed geen enkele keer lek en ik kreeg niets dan positieve reacties op de plaatsen waar ik stopte. De eerste dagen had ik wel wind op kop, maar nadien ging het veel vlotter. Ik heb onderweg veel afgezien, maar ook genoten van de schitterende landschappen. Het ging vaak bergop, en dat met een bagage van vijftien kilogram. Ik twijfelde soms, maar heb uiteindelijk toch doorgezet.'
Zeven dagen en 1.181 kilometer later mocht André de remmen dichtknijpen in het bedevaartsoord. 'Aankomen in Lourdes, dat doet iets met een mens. Zelf ben ik gelovig, maar niet echt fanatiek. Ik kom wel tot rust in een kerk en heb een speciale verering voor Maria. Tijdens mijn fietstocht heb ik bij moeilijke momenten vaak aan haar gedacht. En aan Jezus, hoe die heeft afgezien aan het kruis. Dat gaf mij weer moed.'
Voor zijn vertrek had André afgesproken om in Lourdes met enkele bedevaarders uit zijn regio op te trekken. 'Samen zijn we naar de grot geweest en deden we de kaarsjesprocessie. Zelfs wie niet gelovig is, moet onder de indruk zijn van Lourdes. In elk geval komen alle pelgrims er samen met hetzelfde doel. Klagen of zagen doet men daar niet, iedereen bidt voor beterschap voor zichzelf en voor anderen.'
André was er vooral uit dankbaarheid, omdat hij zijn reeks tegenslagen zonder veel averij heeft overwonnen. En in Lourdes was oogappel en kleinzoon Mauro, zijn steun en toeverlaat in de voorbije maanden, nooit ver uit zijn gedachten. André bracht voor het ventje een marmeren hartje mee dat nu aan zijn bedje bengelt.
Opdracht volbracht, dus. Al stopt het avontuur niet voor hartlijder en hartrijder André. 'Neen, ik zou heel graag nog eens terugkeren', besluit hij.
Jan Brion
